Collega Bo vertelt: Elektrisch rijden naar Fiss!

Hoi!

Ik ben Bo en ik ben afgelopen week voor de eerste keer mee geweest op de Qframe shortski naar Oostenrijk. Het was kort, krachtig, heel leuk en vooral, heel veel eerste keren.

In maart 2023 stapte ik mijn nieuw job avontuur bij Qframe. Tijdens mijn aanwervingsperiode voelde ik aan dat duurzaamheid een belangrijke waarde is binnen het bedrijf. Duurzaamheid naar mensen toe maar ook naar onze planeet. Een cultuur die goed aansluit bij mezelf aangezien ik oprecht geloof dat er verandering nodig is. Zo ruilde ik mijn hybride wagen in naar een volledige elektrische wagen. Intussen rijd ik al een jaar 100% elektrisch en bevalt het me zeer goed. Zelf heb ik geen laadpaal aan huis dus moet ik rekening houden met publieke laadpalen. Zélfs dan, is het absoluut mogelijk om een elektrische wagen te hebben! 😉 En ja, ook ik klaag soms wel eens als ze bezet zijn, er te weinig zijn of rekening moet houden met een langere laadbeurt. Iedereen wilt het zichzelf makkelijk maken maar ik vind het een geruststelling dat mijn gezin en ik op dat vlak ons steentje bijdragen.

Toen de vraag kwam wie er interesse had om mee te gaan op shortski werd het al vrij snel duidelijk dat we elektrisch gingen rijden. Het was mijn allereerste sneeuwvakantie ooit maar ook mijn allereerste ervaring om zoveel (900) km’s volledig elektrisch te rijden. Spannend dus wel!

Je weet op voorhand dat je ‘langer’ onderweg zal zijn door meerdere tussenstops en dat het langer dan een reguliere tankbeurt duurt maar ik liet het op me afkomen en keek stiekem wel uit naar een lange roadtrip met mijn drie andere collega’s in de wagen.

Dus zo geschiedde. Donderdag 7 maart vertrok ik tegen 3u00 in de nacht naar mijn collega Marijke, waar we allemaal samen hadden afgesproken om vanuit daar in één auto verder te rijden.

Iets na 4u00 (en een koffie-stop later) waren we allemaal gepakt en gezakt om de reis te starten!

Om 6u10 stonden we aan onze eerste stop in Erfstadt.

Genoeg vrije plekken dus staken we de wagen in en deden we een wandelingetje naar een benzinestation. Een 20-tal minuten later zaten we weer in onze wagen en zetten we onze reis verder.

De wereld begon stillaan te ontwaken. Het werd lichter en ook iets drukker op de baan maar nog steeds ‘so far so good’.

Om 7u50 zijn we gestopt voor een laadbeurt in Bingen am Rhein. We speelden het veilig om elke 1.5 uur à 2 uur een laadstop in te plannen. We zaten ook met 4 personen in één wagen met de nodige bagage dus namen geen risico’s.

Zo volgden er nog een 3^de laadstop tegen 10u20 in Ilsfeld en 4^de laadstop alvorens we Oostenrijk binnenreden. Telkens even een toilet-stop, koffie-stop en onze benen weer wakker maken dus die 20 minuten waren telkens zo om! 😊 Intussen hadden we al een hele playlist met meezingers en zat de sfeer er al goed in.

Om 14u20 deden we onze laatste laadbeurt in Nassereith zodat we zeker alle bergen konden beklimmen. Wat bergen (& scherpe bochten) verder, kwamen we aan tegen 15u35 in ons hotel. Jeej! Onze vakantie kon nu écht beginnen. We gaven onze topchauffeur, Kevin, nog een applausje en vertelden tegen elkaar hoe een fijne rit het geweest was.

Mijn mening over elektrisch rijden? Of was het nu elektrisch reizen? TOP!

+ Iedereen heeft zijn benen op regelmatige basis kunnen strekken

+ Wat een plezant teamuitje was de rit alleen al

+ Niemand was hangry want we deden genoeg pitstops voor eten of koffie

+ Er bestaan veel apps om zo up-to-date info te krijgen over beschikbare laadpalen (wij reden van laadpunt naar laadpunt met extra km-marge want je-weet-maar-nooit…)

We waren met een groep van 27 personen in het totaal en niemand had iets negatiefs te vertellen over de autoreis dus ik geloof dat het vaak maar een ‘klein knopje’ omdraaien is en het niet groter te maken dan dat het is.

Ik heb alleszins keihard van de sneeuw, de collega’s en van Oostenrijk genoten.

My first, and definitely not my last! Tot de volgende!